Opknapper sterJoanna Gainesheeft geopend in een nieuw interview over hoe ze als kind werd gepest omdat ze Aziatisch was, en de inspirerende manier waarop ze het gebruikte om haar zelfvertrouwen op te bouwen.
Als je mijn verhaal nog niet hebt gehoord, mijn moeder is volledig Koreaans en mijn vader is blank, vertelde ze Schat tijdschrift . Kinderen in de kleuterschool zouden me uitlachen omdat ik Aziatisch ben en als je die leeftijd hebt, weet je niet echt hoe je dat moet verwerken. De manier waarop je dat opvat is: 'Wie ik ben is niet goed genoeg.'
Bekijk dit bericht op Instagram
Een bericht gedeeld door Joanna Stevens Gaines (@joannagaines) op 14 mei 2017 om 7:09 uur PDT
Joanna, 39, verhuisde toen naar een veel grotere school in Texas, waar haar ongemak het ergst was. In de lunchroom was iedereen een waas en ik dacht: 'Hoe doen mensen dit? Hoe vind je die ene persoon om bij te zitten?' ze zei. Dus ik liep letterlijk de lunchroom binnen en liep naar buiten en ging naar de badkamer. Mijn angst en mijn onzekerheden namen het gewoon over en ik had het gevoel dat ik liever in de stal zou zitten dan afgewezen te worden.
Toen Joanna op de universiteit zat, bracht ze haar laatste semester door in New York City, en ze werd herinnerd aan die donkere tijden als kind. Ik was weer alleen waar ik alleen was in een grote stad, en ik herinner me dat dat weer opkwam - alleen de gedachte van: 'Ben ik goed genoeg?' herinnerde ze zich. Zes maanden lang worstelde ik met mijn identiteit en de thema's 'Wie ben ik?' en 'Wat is mijn doel?' ... en ik bleef me die tijd in de badkamer herinneren.
Deze situaties die Joanna meemaakte, zorgden ervoor dat ze zichzelf in een ander licht zag. Ik denk niet dat vertrouwen ooit echt een van die dingen is geweest die voor mij vanzelfsprekend waren, de HGTV-persoonlijkheid, diezwanger van baby nr. 5, gedeeld. Als mensen dachten dat ik zelfverzekerd was, was het eigenlijk gewoon de manier waarop ik mijn onzekerheid maskeerde, omdat ik niet wilde dat mensen mijn echte ik echt zouden leren kennen.
Tegenwoordig zorgt ze ervoor dat ze haar vier kinderen leert over pesten en anderen helpt die hetzelfde meemaken als zij ooit deed. Ik zeg altijd tegen mijn kinderen dat ze op zoek moeten naar dat kind op de speelplaats dat met niemand speelt, dat ze hun hand moeten uitsteken, hun naam moeten vragen, dat ze moeten zoeken naar het kind in de lunchroom dat met niemand zit, hun vriend moet zijn, Joanna gedeeld. Die ervaring heeft me ertoe gebracht dat ik op zoek wil naar de eenzamen, de verdrietige mensen, de mensen die geen vertrouwen hebben, want dat is niet waar ze zouden moeten blijven.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op onze zustersite, Dichter wekelijks.
